پاس کردن چالش پراپ و آموزش ترید به صورت اصولی یکی از دغدغه های هر معامله گر هست . ما در سپهر ترید بر این شدیم که مجموعه ای از استراتژی های و مفاهیم آموزشی ICT رو در اختیار شما بگذاریم تا در بازار فارکس به سود مستمر برسید و دغدغه ای برای پاس چالش حساب پراپ نداشته باشید در این پست از سپهر ترید به بررسی نحوه استاپ گذاری و TP گذاری برای معامله می پردازیم پس تا انتها با ما همراه باشید
نحوه استاپ گذاری و TP گذاری برای معامله همیشه باید منطبق بر کانتکست روایت باشد؛ به این معنی که سطح تایم‌فریم بالاتری که از ایده شما برای فروش بالای یک سقف قدیمی حمایت می‌کند، نباید نقض شود.
محل حد ضرر
حد ضرر شما همیشه باید در جایی قرار گیرد که ایده معاملاتی شما باطل شود، در یک سطح منطقی و معقول. هرگز حد ضرر خود را در سطحی فقط به خاطر داشتن یک ستاپ یا معامله با ریسک به ریوارد بالاتر به کوچکترین حد ممکن کاهش ندهید.
هرگز حد ضرر خود را زیر/بالای یک کف/سقف ضعیف قرار ندهید.
همچنین می‌توانید حد ضررهای خود را زیر/بالای ۲-۳ آرایه D/P نسبت به آرایه D/P ورودی خود قرار دهید.
برداشت سود
بالای سقف‌های قدیمی و زیر کف‌های قدیمی (نقدینگی خارجی LQ)
داخل FVGها (نقدینگی داخلی LQ)
اگر هنوز سودآور نیستید یا در اجرای این پروتکل تازه‌کار هستید، توصیه می‌کنم نیمی از موقعیت خود را در یک استخر نقدینگی یا آرایه D/P مخالف که تقریباً ۲ RR از ورود شما ارائه می‌دهد، برداشت کنید.
اجازه دهید برخی از بخش‌های موقعیت اولیه به حرکت خود ادامه دهند تا اکثریت حرکت را تا رسیدن به DOL به دست آورید.
با کسب تجربه بیشتر در شناسایی ستاپ‌های با احتمال بالا، راحت‌تر می‌شوید که موقعیت‌ها را برای مدت طولانی‌تری نگه دارید.
یاد می‌گیرید که چگونه معاملات را به‌طور مؤثر مدیریت کنید و می‌توانید به‌تدریج هدف خود را برای نگه داشتن بخش‌های بزرگ‌تری از موقعیت خود برای بازده‌های بالاتر RR قرار دهید. این رویکرد به شما اجازه می‌دهد تا ریسک و پاداش بالقوه را متعادل کنید و در عین حال با مهارت‌ها و اعتماد به نفس معامله‌گری خود سازگار شوید.
استفاده از انحرافات استاندارد (STDV) برای استاپ گذاری و TP گذاری
می‌توانید از انحرافات استاندارد (STDV) از طریق تطبیق آنها با DOL و سایر آرایه‌های D/P برای شناسایی مناطق احتمالی برداشت سود یا اصلاح/بازگشت استفاده کنید.
نحوه استفاده از انحرافات استاندارد:
- شناسایی سویینگ های/لو:
به دنبال یک سویینگ های/لو باشید که نقدینگی را از یک سویینگ های یا لوی قبلی گرفته و منجر به شکست در ساختار بازار شده است. - کاربرد ابزار فیبوناچی:
ابزار فیبوناچی اصلاحی (Fibonacci retracement) را از سقف به کف یا کف به سقف اعمال کنید تا سطوح بازگشت احتمالی یا اهداف گسترش را پیش‌بینی کنید. - اهداف گسترش:
روی گسترش‌های ۲، ۲.۵، ۴ و ۴.۵ به عنوان اهداف احتمالی تمرکز کنید. ایده‌آل این است که این گسترش‌ها با آرایه‌های D/P مهم، مانند سویینگ سقف یا کف‌های قدیمی، همتراز شوند. این همترازی قابلیت اطمینان این سطوح را به عنوان مناطق احتمالی برای برداشت سود یا مناطق بازگشت افزایش می‌دهد.
دیدگاهتان را بنویسید